Popełniony grzech oddala każdego chrześcijanina od celu, którym jest dostąpienie zaszczytu wstąpienia do królestwa niebieskiego. Natura człowieka jest grzeszna. Wiąże się to z prowadzeniem nieustannej walki ze złem i koniecznością przystępowania do sakramentu spowiedzi – dzięki niemu, grzechy mogą zostać odpuszczone. W VI w. n.e. papież Grzegorz Wielki wyodrębnił 7 grzechów głównych. Jaka jest ich treść i w jaki sposób powinny być one interpretowane?
7 grzechów głównych – dzisiejsza treść według Katechizmu Kościoła Katolickiego
7 grzechów głównych określa czyny, które są najczęstszym złem zagrażającym chrześcijańskiej moralności. Zachowania te są sprzeczne z doktryną Kościoła, a dodatkowo – uznaje się je za źródło kolejnych, grzechów. Można powiedzieć, że wywołują one swego rodzaju reakcję łańcuchową. Warto pamiętać o tym, że grzechy główne nie są związane z najbardziej haniebnymi czynami, które charakteryzują się wyjątkowo dużym ładunkiem wyrządzanego zła. Zachowania klasyfikowane do tej grupy muszą po prostu wywoływać popełnianie dalszych krzywd. Jakie są grzechy główne?
- Pycha
- Chciwość
- Nieczystość
- Zazdrość
- Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu
- Gniew
- Lenistwo
Znaczenie 7 grzechów głównych – jak je interpretować?
Historia siedmiu grzechów głównych sięga VI w n.e. To, że nadal są one obecne w Katechizmie Kościoła Katolickiego świadczy o tym, że nadal są one aktualne i powinny stanowić przestrogę dla każdego chrześcijanina. Jak należy rozumieć poszczególne grzechy?
Pycha
Człowiek pyszny ma nieodpowiednio wysokie mniemanie o sobie. Nie jest ono tożsame z wysoką samooceną. Pycha prowadzi do przechwalania się i niedostrzegania własnych niedoskonałości. Te zachowania z kolei uniemożliwiają chociażby żal za swoje grzechy i przyjęcie pokornej postawy. Przykładem pysznej postawy jest życie Adama i Ewy. Zerwanie owocu z zakazanego drzewa to doskonały obraz popełnienia pierwszego z siedmiu grzechów głównych.
Chciwość
Zbytnie przywiązywanie wagi do spraw materialnych, pożądanie kosztowności i przedkładanie ich nad swoich bliźnich oraz relację z Bogiem, to chciwość. Ciągłe dążenie do bogacenia się może być przyczyną popełniania nie tylko zła skierowanego ku innym osobom, ale również odmawianie sobie. Może przejawiać się m.in w braku wykorzystywania swoich dóbr majątkowych w celu czynienia dobra, ze względu na nieustanną chęć bogacenia się. Człowiek powinien na pierwszym miejscu stawiać Boga, bliskich i postępowanie zgodne z Bożymi przykazaniami.
Nieczystość
Nieczystość jest niezwykle kuszącym grzechem. Sfera seksualna związana jest z dużą ilością różnorodnych pokus. Wszechobecny internet zapewnia łatwy dostęp do pornografii, a wiele osób nie traktuje relacji seksualnych jako elementu jedynie życia małżeńskiego. Seks coraz częściej ma stać się zabawą, a takie podejście jest sprzeczne z naukami kościoła. Nieczystość to także nieszczerość intencji, a więc kłamstwo czy wykorzystywanie bliźniego.
Zazdrość
Jest to grzech, który można przezwyciężyć jedynie z Bożym wsparciem. Uleganie temu grzechowi zabiera radość życia. Dopiero pozbycie się go, może udoskonalić relację ze Stwórcą i umożliwić radowanie się z dóbr bliskich osób razem z nimi.
Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu
Ogólna dostępność taniego, niezdrowego i uzależniającego jedzenia sprawia, że łakomstwo to grzech dotyczący większej części naszego społeczeństwa. Marnowanie jedzenia jest grzechem – tak samo przejadanie się czy wybieranie jedynie niezdrowych produktów. Brak dbałości o dobrą jakość jedzenia może stać się łamaniem przykazania piątego.
Gniew
Gniew nie jest grzechem, dopóki nie spowoduje konkretnej reakcji. Emocje są czymś naturalnym, a jako grzech możemy zakwalifikować dopiero czyny, które zostaną przez nie wywołane.
Lenistwo
Jako lenistwo, w dzisiejszych czasach można rozumieć większą ilość poczynań niż tylko unikanie pracy i ciągłe przesiadywanie na kanapie. Pewnym rodzajem lenistwa jest chociażby nieprzykładanie wagi do relacji z Bogiem, ciągła praca bez refleksji nad prawdziwymi wartościami.